Verhofstadt ontloopt stemming over zijn Brexit-postje

Vandaag protesteerde ik tegen de benoeming van Guy Verhofsdat als coördinator voor de Brexit onderhandelingen. newsmonkey​ schreef er alvast dit verslagje over: http://newsmonkey.be/article/71212

Vorige week werd Guy Verhofstadt aangeduid om de Brexit-onderhandelingen op te volgen als coördinator namens het Europees Parlement. Uit de reacties in de media, zowel op het Europese continent als aan de andere kant van het Kanaal, bleek toen al dat zijn benoeming betwist wordt. Vooral het feit dat Verhofstadt benoemd werd  in een besloten vergadering (door de Conferentie van de Voorzitters, dit zijn Europees Parlementsvoorzitter Schulz en de fractieleiders van de diverse politieke groepen) stootte op ruim protest.

Vandaag eiste ik bij de start van het plenaire debat in Straatsburg, dat de benoeming besproken zou worden in het voltallige parlement en er ter stemming zou worden voorgelegd. Het thema stond immers niet op de ontwerpagenda. Ik sprak er als vertegenwoordiger van de ECR-fractie, dat is de derde grootste fractie in het Europees Parlement waarin ook de Britse Conservatieven (de huidige Britse regeringspartij) zetelen.

Dit debat is belangrijk. We staan immers aan het begin van de belangrijkste onderhandelingen die de Europese Unie ooit voerde. Wanneer er zulke fundamentele discussies op de agenda staan, gaat het Europees Parlement klassiek op zoek naar een zo breed mogelijke meerderheid. Door een groot draagvlak te zoeken bij zoveel mogelijk parlementsleden van zoveel mogelijke politieke strekkingen probeert het parlement om een zo sterk mogelijke positie af te dwingen in de gesprekken met de andere Europese instellingen (de Europese Raad en de Commissie).

Maar wat zien we nu? Verhofstadt wordt zomaar aangeduid door de Conference of Presidents als coördinator voor die Brexit onderhandelingen. Zonder debat in het parlement. Zonder stemming in het parlement. En dan klaagt men dat er een democratisch deficit is. Wanneer zelfs de fractievoorzitter van de Alliance of Liberals and DEMOCRATS een debat en een stemming ontloopt... Het zou Verhofstadt zélf moeten zijn die als eerste een stemming hierover zou moeten eisen. Dit parlement zou het voorbeeld moeten tonen. Nu geeft het parlement enkel een voorbeeld van achterkamerpolitiek.

Het voorstel van Loones om de benoeming alsnog te agenderen en te stemmen werd voorgelegd aan het ganse parlement. 25% van de parlementsleden gaven daarbij aan dat zij de benoeming van Verhofstadt geen goed idee vonden. De meerderheid weigerde echter hierover een echt debat te openen. De traditionele fracties in het Europees parlement hebben de rangen gesloten.

Ik hou alvast mijn hart vast. En ik ben niet de enige. Het VK is de vierde belangrijkste handelspartner van Vlaanderen; dat betekent tienduizenden jobs. Mr. Verhofstadt heeft al aangekondigd zich beenhard op te zullen stellen tegenover de Britten. Nochtans hebben we er alle belang bij om een evenwichtig akkoord uit de brand te slepen, dat een aantrekkelijk handelsklimaat tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU creëert.

Als is er een klein lichtpuntje... Het Brexit-debat is het belangrijkste debat dat de EU ooit voerde. Anderzijds moeten we de rol van Mr. Verhofstadt ook niet overschatten. Het zijn in de eerste plaats de lidstaten en de Europese Commissie die de voornaamste gesprekspartners van de Britten zullen zijn. Het Parlement moet op het einde van de onderhandelingen het akkoord simpelweg goedkeuren of verwerpen, maar kan het niet amenderen. Het politieke gewicht van het parlement is in deze dus eerder beperkt. Eerder zei ik hierover dit in De Standaard: http://www.sanderloones.eu/nieuws/baby-thatcher-wordt-mister-brexit

Verschillende voorbeelden uit het verleden doen overigens ook twijfels rijzen of Verhofstadt de juiste man op de juiste plaats is. Anneleen Van Bossuyt, collega Europees Parlementslid (N-VA) is hiervan ervaringsdeskundige. Haar antoord: "Dat uitgerekend Verhofstadt als onderhandelaar voor het Europees Parlement wordt aangeduid, belooft weinig goeds. Hij heeft het al eens mogen doen bij de onderhandelingen over het akkoord tussen de Europese instellingen over beter wetgeven. Toen werd duidelijk dat hij niet sprak in naam van het Parlement, maar in naam van Verhofstadt, iemand die nog voor het oude Europa staat, los van elke realiteit. Er kwam heel veel kritiek van Parlementsleden uit verschillende groepen die het gebrek aan transparantie aankaartten maar dat weerhield Verhofstadt niet omzijn eigen agenda door te drukken, los van wat eerder in het Parlement was beslist."
Overigens zijn niet enkel de relaties tussen Verhofstadt en de Britten verzuurd. Ook met de onderhandelaar voor de Raad, Verhofstadts voormalige woordvoerder Didier Seeuws, botert het niet langer. Zo is algemeen gekend dat Verhofstadt vaak opstapt wanneer Seeuws in een vergadering aanwezig is. "Ik onderhandel niet met mijn vroegere woordvoerder", is daarbij dan zijn reactie. Dit lijkt me erg betekenisvol, weinig respectvol én nefast voor een goede onderhandeling. Wanneer de vertegenwoordiger van het parlement niet door één deur kan met de hoofdonderhandelaar van de Raad, die dé touwtjes van deze onderhandelingen in handen houdt, is dit vragen om problemen".