Waarom negeert Open VLD de bezorgdheden van honderden boekhouders?

Fraude moeten we aanpakken. Maar kunnen we alsjeblieft wat menselijkheid tonen naar de boekhouders, accountants, belastingadviseurs, revisoren, notarissen, gerechtsdeurwaarders, financiële instellingen en verzekeringsondernemingen die ons daarbij keihard helpen?

De paarsgroene regering De Croo is dat alvast niet van plan… Wat is er aan de hand? De regering wil nieuwe wetgeving stemmen om fraude harder aan te pakken. Het doel is goed, maar het middel dat ze gebruiken is ondermaats.

Vandaag is het al zo dat boekhouders enz. verplicht zijn om hun cliënten goed te kennen. Bij rechtspersonen moeten ze nagaan wie precies achter de vennootschap zit. Zo helpen zij ons in de strijd tegen het witwassen, want als ze een vermoeden hebben dat ze met criminelen in de georganiseerde misdaad of de financiering van terrorisme te doen hebben, dan moeten zij dit verplicht melden bij de CFI. Die overheidsinstelling stelt dan een strafrechterlijk onderzoek in en zorgt voor controle en zonodige vervolging.

De Vivaldisten willen daar nu een extra verplichting aan toevoegen. Een melding aan de CFI volstaat niet, bovendien moet er nog een extra melding komen aan het UBO register. Wanneer moeten ze dat doen? Wanneer zij een verschil zouden vaststellen tussen hun gegevens over de uiteindelijke begunstigden en de gegevens die in dat UBO-register staan.

Dit is bijzonder om twee redenen. Één, eigenlijk zegt de regering dat zij een overheidsdatabank hebben, het UBO-register, maar dat zij het niet hun taak vinden om te zorgen dat de gegevens in het UBO-register actueel en juist blijven. Ze schuiven die taak door naar private partners, die het werk mogen doen…

Twee, zo mogelijk nog opmerkelijker, zo brengt de regering deze boekhouders edm mogelijk in fysiek gevaar. Stel je voor: vandaag vermoed je als boekhouder dat er een witwas-fraudeur voor u zit, dan ben je dat verplicht te melden aan de CFI. Dat gebeurt in alle anonomiteit en zo ben je beschermd. Maar die nieuwe UBO-melding is veel minder anoniem. Eigenlijk is die melding eerder theoretisch anoniem. De UBO-medewerkers mogen niet zeggen van wie ze de melding kregen, maar ze moeten wel contact opnemen met de verdachte persoon. Hoe lang zal het duren voor die verdachte beseft wie hem heeft aangegeven? De ene dag zit je bij uw boekhouder, de volgende dag wordt je gecontacteerd door de UBO. Criminelen zijn ook niet van gisteren.

Vele accountants, belastingadviseurs, revisoren, notarissen,… zijn er alvast niet gerust in. Ze stuurden honderden bezorgde mails naar alle parlementsleden. Omdat ze oprecht vrezen dat, wanneer zij criminelen in de georganiseerde misdaad of terrorisme zouden melden, zij voortaan zullen moeten vrezen voor hun fysieke integriteit. Geen ingebeeld risico, de Europese instellingen bevestigen dat in de praktijk dit zich al heeft voorgedaan.

Zoals opgemerkt, zorgt de regering voor een beperkte tegemoetkoming. De identiteit van de UBO-melder zou (theoretisch) geheim worden gehouden, maar dat zal onvoldoende blijken op het terrein. Zolang de Thesaurie onmiddellijk de cliënt van de witwasmeldingsplichtige informeert dat er een fout werd vastgesteld in de UBO-gegevens is in praktijk de fysieke integriteit van de UBO-melder niet gegarandeerd. De georganiseerde misdaad die zich verschuilt achter een rechtspersoon zal gemakkelijk kunnen vaststellen welke meldingsplichtige onlangs UBO-gegevens heeft opgevraagd.

Er ligt een pragmatische oplossing voor. Een amendement dat uitgewerkt en gesteund werd door de experten op het terrein en dat N-VA indiende ter stemming. Het amendement voorziet dat bij een melding aan de CFI, de UBO-melding even wordt uitgesteld totdat de CFI aan de meldingsplichtige laat weten dat er geen sprake is van witwassen. Zo wordt de witwasser niet opgeschrikt, en kan het onderzoek in alle stilte verlopen én de wordt de fysieke integriteit van de melder ook in praktijk effectief gegarandeerd.

Helaas botste deze pragmatische oplossing op een njet vanwege de minister. Opmerkelijk genoeg vond OpenVLD het zelfs nodig om de bezorgdheden van de talrijke mensen op het terrein simpelweg van de hand te doen.

U verdient beter. U verdient degelijke wetgeving die de verantwoordelijkheid legt waar ze moet liggen, en die mensen die ons helpen in de strijd tegen criminaliteit niet in gevaar brengt. De talrijke e-mails die wij mochten ontvangen, tonen de ongerustheid bij de meldingsplichtigen. De paarsgroene Vivaldisten denken het beter te weten.