Onze landbouwers verdienen meer en niet minder steun vanuit Europa

Lees hier mijn tussenkomst die ik op 07.11.2019 in de Kamer van Volksvertegenwoordigers heb gehouden over het verkwistende landbouwbeleid van de Europese Unie en de nadelen daarvan voor onze boeren.

Ik wil u uitnodigen om de New York times van vorige week te lezen. Boeiend artikel over de fraude binnen het Europees landbouwbeleid. Hoe gigantische subsidies belanden, niet bij gewone boeren. Hoe er sprake is van grote corruptie en zelfbediening.

Kijk, elk jaar gaat €700 miljoen van onze Belgische belastingcenten niet naar onze boeren, maar naar gigantische, industriële spelers vooral Oost-Europa. De New York Times spreek van een nieuw feodalisme. Wij willen integendeel onze eigen boeren sterker steunen.

Wie Europees geld blijft verspillen, moet geen nieuwe centen komen vragen. Wie aan de lidstaten vraagt de begroting onder controle te brengen. Moet zelf het goede voorbeeld volgen. En moet zeker niet dromen van nieuwe Europese belastingen.

Als Europa er niet in slaagt om zijn meerwaarde te bewijzen, dan zullen de mensen alleen maar kritischer worden.

---

Met ons eigen belastinggeld moeten we onze eigen boeren sterker kunnen steunen. In plaats van hun concurrenten in de rest van Europa te sponsoren terwijl die intussen best meer op eigen benen kunnen staan. Meer details, de cijfers en berekeningen leest u hier.

Met enkele N-VA collega’s schreef Sander ook 3 opiniestukken over landbouw. Samen met het vermelde persbericht, brengen deze opiniestukken een verhaal:

(H)eerlijk voedsel aan een correcte prijs? 

Dan zullen we onze landbouwers eindelijk het respect moeten tonen voor wat ze zijn of moeten worden: veerkrachtige ondernemers, die sterk in hun schoenen staan en het hoofd kunnen bieden aan de grillen van de natuur en van de markt.

1/ Dé Europese boer bestaat niet. Zie De Standaard.

Jaarlijks zien we tot 700 miljoen euro van onze belastingcenten vertrekken naar boeren in andere EU landen. En ook daar komen subsidies soms niet terecht bij de boerende boer, maar bij kostelijke kolderprojecten en initiatieven zonder grote meerwaarde. Dat moet anders.

2/ Open brief aan de Vlaamse landbouwers. In De Tijd.

Er is nood aan een echte structuuromslag. Minder Europa kan zo gepaard gaan met meer steun voor eerlijke en heerlijke producten van bij ons. En zou Vlaanderen de mogelijkheid geven een eigen landbouwbeleid te voeren. Op maat van onze boeren, die zo ook een fatsoenlijk inkomen kunnen opbouwen. 

3/ En de boer, hij onderneemt voort. Via De Knack.

Koken kost geld, veranderen ook. Investeringssteun voor flexibele landbouwers is dus noodzakelijk om het broodnodige veranderingskapitaal beschikbaar te hebben. Alleen zo kunnen boeren op lange termijn niet alleen zelfstandig overleven, maar ook goed boeren. En kunnen we allemaal genieten van (h)eerlijke producten aan een correcte prijs.

Koken kost geld, veranderen ook. Investeringssteun voor flexibele landbouwers is dus noodzakelijk om het broodnodige veranderingskapitaal beschikbaar te hebben. Alleen zo kunnen boeren op lange termijn niet alleen zelfstandig overleven, maar ook goed boeren. En kunnen we allemaal genieten van (h)eerlijke producten aan een correcte prijs.