Nu de sp.a in Vlaanderen aan de kant staat, hoopt ze op socialisme via de Europese achterdeur

"We mogen niet naïef zijn", schreef Kathleen Van Brempt in een reactie op mijn opiniestuk. In haar onhoudbare ijver om de N-VA zogenaamd te ontmaskeren, lijkt ze vooral spoken te zien. Het uiteenvallen van de Europese Unie zou onze ultieme wensdroom zijn, de bekroning van een neoliberaal economisch project. Een wensdroom die N-VA zou verstoppen achter het 'zogenaamde' (dixit Van Brempt) identiteitsvraagstuk.

Niet naïef zijn? In die missie lijkt zij alvast zelf niet te slagen. Tenzij kmo's overladen met nóg meer bureaucratische lasten van veel realiteitszin zou getuigen... En is er echt iemand die meent dat het identiteitsdebat nog te ontkennen valt? Serieus? Tijd om enkele dingen recht te zetten.

Tegen beter weten in

Van Brempt pleit voor 'pan-Europese regelgeving', steeds meer beperkingen en verbodsbepalingen. Om 'de burgers te beschermen'. Alsof alles met regels op te lossen valt en iedereen steeds bij het handje moet worden gehouden. Alsof we mensen geen vertrouwen kunnen geven, maar in de eerste plaats moeten beschermen tegen zichzelf. En dat zelfs tegen hun eigen beter weten in. De ultieme socialistische maakbare samenleving? Ik dacht dat we dat paternalisme in de 20ste eeuw hadden achtergelaten en we de kritische burgers hoger inschatten.

Natuurlijk is overdreven regelgeving een reëel probleem. Al te vaak zijn de regels die 'uit Brussel' komen namelijk op maat geschreven voor (en zelfs door) multinationals. Zo proberen lobbyisten de markt af te sluiten voor innovatie en voor kleine en middelgrote ondernemingen. Net daarom moeten we met een bijl door het reglementitisbos gaan. Betere regelgeving alleen zal niet volstaan; effectief dereguleren is nodig. In de eerste plaats dus voor onze kmo's.

Brengen we zo het belang van de burger in gevaar? Onze Europese geschiedenis bewijst het tegendeel. Vandaag heeft het verouderde Europa het moeilijk om broodnodige investeringen aan te trekken. Het is ooit anders geweest.

De EU was decennia lang zeer aantrekkelijk voor (buitenlandse) ondernemers. Waarom? Net omdat de eengemaakte Europese interne markt ervoor zorgde dat ontelbare technische, juridische en bureaucratische belemmeringen voor het ondernemen werden uitgegomd. Die verdomde deregulering dus, door socialistische politici zo verfoeid. Terwijl de wereld er net een voorbeeld aan nam. Van Azië tot Amerika werden regionale vrijhandelszones uit de grond gestampt, om zo een boost te geven aan onze economische welvaart en dus aan onze sociale welvaart.

Welk identiteitsdebat?

De N-VA staat voor een open, internationaal nationalisme. Nieuwkomers kunnen Vlaming onder de Vlamingen worden. Maar daar zullen zij een inspanning voor moeten leveren.

Het is zorgwekkend dat Van Brempt elke verplichting tot inburgering, elk respect voor onze fundamentele waarden, invult als een 'wij' tegen 'zij', als een straf en niet als dé emanciperende factor die het in werkelijkheid is. Zorgwekkend omdat zelfs na een jaar asielcrisis niet wordt ingezien dat alles staat of valt bij het samen opbouwen van een gemeenschap, bij het creëren van draagvlak. Zorgwekkend ook omdat we nog lang niet aan het eind van de opdracht zijn. Er ligt nog heel wat werk op de asielplank, zeker nu Erdogans kuren lijken aan te houden.

En ja, de N-VA benadrukt de waarde van onze identiteit én de rol van de lidstaten om die te helpen vrijwaren. Niet als een 'glijmiddel' voor een 'neoliberale agenda', maar omdat wij die les uit de 20^ste eeuw wél hebben geleerd.

Identiteit primeert op ideologie. Zelfs op de socialistische ideologie. Wie die realiteit niet erkent, wie het misprijzen van de Europese Unie tegenover de nationale identiteiten, culturen en democratieën niet snel achterwege laat, zal enkel voeding geven aan de terechte eis van Europeanen naar een andere vorm van Europese samenwerking. En dat geldt zeker voor zij die denken dat een gedragen identiteit vervangen kan worden door een ongedragen Europese identiteit. Dat alles wel goed komt zolang we maar samen achter de blauw gesterde vlag lopen. Eigenlijk zien ze sterren en dwalen ze...

Socialistisch Europa

Laat ons een kat een kat noemen. De sp.a stelt vast dat er in Vlaanderen geen breed draagvlak bestaat voor haar maatschappijvisie. Meer nog, op vele plaatsen in Europa zit de sociaaldemocratie in het defensief. Omdat ze een economisch beleid verdedigt dat innovatie en kmo's verstikt en economische groei fnuikt. En omdat haar misprijzen voor het 'zogenaamde' identiteitsvraagstuk ervoor zorgt dat de gewone man zich niet meer in haar wensdenken kan terugvinden. Nu zij in Vlaanderen aan de kant staat, hoopt ze dat een socialistisch Europa het bij ons komt overnemen. Socialisme via de achterdeur.

Van Brempt pleit niet voor Europa, zij pleit voor een socialistisch Europa. Ook dat is deel van het probleem. De Europese Unie moet geen politieke unie zijn. Niet links of rechts. Ze moet geslachtloos zijn, een efficiënt werkend netwerk, een platform dat ons de mogelijkheid biedt om samen te werken waar dat een duidelijke meerwaarde biedt, los van de politieke voorkeuren in de verschillende lidstaten.

Wie integendeel droomt van een socialistische, post-nationale superstaat, lijkt vooral de eigen belangen te dienen, en alleszins niet de belangen van de 500 miljoen Europeanen.