Nood aan volwassen onderhandelingen, geen Prison Break

Het Europees Parlement keurde vandaag een brexit-resolutie goed. Daarin geeft het parlement aan wat moet en absoluut niet kan in de onderhandelingen. Europarlementsleden Sander Loones en Helga Stevens (N-VA): “De onderhandelingen worden zo al moeilijk genoeg. Het is dus goed dat iedereen eerlijk is met elkaar en zegt wat kan en wat niet. Maar dan wel vanuit de wil om te slagen, om oplossingen te vinden. En dat missen wij wat in deze resolutie van het Europees Parlement. Die bevat een ganse reeks goede punten, maar tegelijk vindt men het nodig om te dreigen stokken in de wielen te steken. Daarom hebben wij ons vandaag onthouden op de eindstemming. Wij verwachten meer van het Europees Parlement. Meer zelfzekerheid, fierheid, trots. Minder verongelijktheid en minder politieke tactiekjes.”

Europees Parlementslid Sander Loones (N-VA): “Wanneer ik het brexit-debat in het Europees Parlement volg, heb ik vaak de indruk te kijken naar een episode van Prison Break. De ontsnapte gevangene moet worden gevat en zwaar gestraft. Welnu, de EU is geen gevangenis. Landen kunnen beslissen om toe te treden tot de Unie, of om te vertrekken. De Britten hebben in een referendum gekozen om eruit te stappen. Laat ons dat nu op een volwassen manier aanpakken. Het Verenigd Koninkrijk is immers een eiland, geen boot. Het blijft liggen waar het ligt en zal dus altijd onze dichtste buur blijven waarmee we moeten samenwerken.”

“Voor de schone ogen van de Britten moeten we het natuurlijk niet doen”, vult Europees Parlementslid Helga Stevens (N-VA) aan. “Maar wie denkt dat we de Britten kunnen straffen, zonder daarbij ook in ons eigen vel te snijden, die vergist zich. De realiteit is dat een correcte deal in de eerste plaats ook in het voordeel is van de Vlamingen. 87 procent van wat België exporteert naar het Verenigd Koninkrijk komt uit Vlaanderen. Of denken we echt dat we onze vierde belangrijkste handelspartner zomaar kunnen aanpakken zonder onszelf pijn te doen?”

Stevens: “Vlaanderen heeft er dus alle belang bij dat een correct akkoord wordt gevonden. Na Ierland, zou Vlaanderen immers het meest te lijden hebben wanneer de brexit-onderhandelingen op een sisser uitdraaien. Natuurlijk moeten we niet alles op een gouden dienblaadje aan de Britten schenken. Maar ik heb vaak de indruk dat sommigen ideologie blind boven realiteitszin plaatsen. En de realiteit is dat 1 op de 40 Vlaamse jobs gelinkt zijn aan export naar het Verenigd Koninkrijk. Wil men echt blind pokeren met die jobs, met die inkomens van Vlaamse gezinnen?”
 

Een nieuwe richting voor de EU

Stevens: “De brexit komt niet helemaal uit de lucht vallen. Het is een symptoom dat wijst op een dieper liggende ziekte. Het gaat niet goed met onze Europese Unie. We moeten dus niet enkel vastleggen hoe we in de toekomst met het Verenigd Koninkrijk zullen samenwerken, maar ook en vooral hoe we de EU zélf weer op het goede spoor krijgen. Met of zonder de Britten, hebben we nood aan een nieuwe aanpak in de EU. En laat me daarbij duidelijk zijn: er is geen draagvlak voor eurofederalistische luchtkastelen. Vandaag niet, morgen niet. Wie het tegendeel beweert, kiest niet voor een stabiele Europese Unie, maar voor een Unie die wel eens een echtscheidingsbureau zou kunnen worden en meer landen zou kunnen zien vertrekken.”

Loones : “Laat ons ook creatief kijken naar de opportuniteiten die deze brexit biedt. De Europese Unie telt zo’n 70 instellingen en agentschappen. Twee daarvan, de Europese Bankenautoriteit en het Europees Geneesmiddelenagentschap liggen vandaag in het Verenigd Koninkrijk. Natuurlijk moeten die naar het continent verhuizen. Maar waarom zouden we de totale puzzel niet eens opnieuw bekijken? Het Geneesmiddelenagentschap zou bijvoorbeeld naar Vlaanderen kunnen komen, andere instellingen zouden naar Frankrijk kunnen trekken zodat in ruil het maandelijkse geldverslindende verhuiscircus van het Europees Parlement naar Straatsburg kan worden afgeschaft.”