Besparen om te kunnen investeren

De G20 is een bekend forum. Toch was het slechts de 11e keer dat de leiders van de negentien grootste economieën van de wereld plus de EU verzamelden. De bedoeling van deze G20 top was om het over de wereldeconomie te hebben, maar ook de agenda van deze wereldleiders is gebonden aan de actualiteit, waardoor vanzelfsprekend ook migratie en terrorisme aan bod kwamen.

Ik had helaas geen 7.000 woorden ter mijner beschikking zoals de wereldleiders, dus ik hield het bij mijn tussenkomst in Straatsburg beperkt tot de kern van de agenda: de wereldeconomie. Wanneer ik spreek met economen, ontdek ik namelijk schrik voor langdurige economische stagnatie of zelfs nieuwe economische crises als gevolgen van de globale schuldenlast.

In het communiqué van de G20 leiders staat dat de globale economie zich herstelt, maar ik lees tussen de lijnen dat ze daar zelf niet helemaal van overtuigd zijn. Ze willen meer overheidsinvesteringen.

‘Eindelijk!’ Las ik dit weekend in de weekendkrant. Het beleid van besparingen heeft gefaald. Het werkt niet. Tijd om iets anders te proberen.

De waarheid heeft echter zijn rechten. De globale schulden zijn NIET gedaald sinds 2008. Integendeel. De schulden bij bedrijven, banken, huishoudens en vooral overheden zijn enkel gestegen. Sinds 2007 is er 60 biljoen dollar bijgekomen, waarmee we nu aan 200 biljoen dollar schuld zitten. Bijna drie keer de volledige wereldeconomie.

Laat u dus geen blaasjes wijsmaken. Investeringen oké, maar laten we de gevaarlijke schuldopbouw niet uit het oog verliezen.

Wat in 2008 een probleem was voor de Westerse economieën, heeft zich door het beleid van de centrale bankiers nu verspreid over de opkomende markten en China. Investeringen in infrastructuur zijn nodig, maar zoals de hoofdeconoom van mijn partij Edwin De Boeck dit weekend in de Standaard zei: investeren én besparen moeten samengaan. ‘Ja, er moet meer geïnvesteerd worden. Maar er moet ook bespaard worden, bijvoorbeeld bij de overheid of de sociale zekerheid.